Het is niet de eerste keer dat er gevraagd wordt naar de betekenis van haar naam. Karmel: “Het is een Bijbelse naam. Ik ben door mijn moeder vernoemd naar een bekend gebergte in het noordwesten van Israël. Ze vond dat een mooie naam. Mooi maar apart, zeg ik altijd.” Karmel is 22 jaar en heeft in juni 2019 de opleiding tot verzorgde IG afgerond. Eerder volgde ze de opleiding tot verpleegkundige, maar dat kwam eigenlijk te vroeg voor haar. Karmel licht toe: “Ik heb nooit getwijfeld dat ik dit werk wilde doen, maar de druk van de opleiding was voor mij te groot. Ik was nog te jong. Daarom ben ik destijds gestopt. Nu werk ik een niveau lager, maar ik ben wel gekomen waar ik wilde zijn. En wie weet wat de toekomst me brengt. Ik sluit niet uit dat ik alsnog verpleegkundige word.”

“Een goede werkplek begint bij een stel goede collega’s die weten wat ze moeten doen en wat ze aan elkaar hebben.”

Bij PZC Dordrecht is Karmel actief op de afdeling wonen met zorg. Ze is overal inzetbaar. In haar werk houdt ze van structuur en duidelijke afspraken. Karmel: “Een goede werkplek begint bij een stel goede collega’s die weten wat ze moeten doen en wat ze aan elkaar hebben.” Ervaart ze het werk als zwaar? “Nee, niet bepaald. De dagdienst is geestelijk zwaarder, dan zit je veel aan de telefoon om dingen te regelen met bijvoorbeeld de apotheek of huisarts. In de avond- en nachtdienst heb je dat niet. Ik ben daar minder van, van dat bellen. Laat mij maar vooral met de mensen bezig zijn.”

Het verschil maken in het leven van een ander zit voor Karmel vooral in de kleine dingen. Ze vertelt over een vrouw op de afdeling van over de negentig die helemaal alleen is. Ze heeft geen kinderen en geen man meer. Toen ze in Dubbelmonde kwam wonen, heeft niemand haar gevraagd welke spullen ze mee wilde nemen. De vrouw dacht dat ze alles kwijt was, ook haar sieraden waar ze bijzondere herinneringen aan had. Karmel: “Het was een rommeltje in haar kast. Toen ben ik alles op gaan ruimen. In een plastic tas ergens in een hoekje, vond ik haar sieraden terug. Dat was een heel emotioneel moment voor haar. Het is en blijft dankbaar werk. Je krijgt er veel liefde voor terug. Dat maakt elke werkdag weer een mooie dag.”

“Ik zorg voor de mensen zoals ik later zelf verzorgd zou willen worden.”

Het zorgen zit er bij Karmel al van jongs af aan in. Ze heeft altijd voor haar moeder gezorgd en doet dat nog steeds. Als je vraagt naar wat zingeving voor haar betekent, antwoordt ze: “Ik zorg voor de mensen zoals ik later zelf verzorgd zou willen worden of zoals ik voor mijn moeder zorg. Ik doe alles in goed overleg en in afstemming met de ander en stel mezelf de vraag: zou ik het fijn vinden als iemand dat bij mij zou doen?” De band die ze opbouwt met bewoners ervaart ze als bijzonder. Het afscheid nemen van mensen valt haar soms zwaar. “Het is niet altijd makkelijk om met de dood geconfronteerd te worden. Ik troost me met de gedachte dat mijn collega’s en ik er alles aan hebben gedaan om iemand in de laatste levensfase zo goed en liefdevol mogelijk te begeleiden.“