Van huis uit is Mike planner. Zijn werk kon hij niet meer uitoefenen nadat hij in korte tijd twee keer een hartinfarct kreeg en de arboarts hem het advies gaf om piekmomenten en stress zoveel mogelijk te vermijden. Het idee om vrijwilligerswerk te doen, ontstond vrij spontaan. Mike vertelt: “Ik fietste als ik naar de hartrevalidatie ging langs PZC Dordrecht. Het maakte me nieuwsgierig. Ik ben ook niet de persoon die achterover gaat zitten en mijn handje wil ophouden. Dus heb ik het idee met mijn re-integratiebegeleider besproken en daarna een gesprek gehad met Jasja van der Voorden, de vrijwilligerscoördinator van PZC Dordrecht. En dat klikte. Mike omschrijft de werkomgeving als fijn, betrokken en goed georganiseerd. Hij voelt zich echt onderdeel van het team. “Ik word gehoord om wie ik ben en voel me als een collega behandeld. Dat kenmerkt de cultuur van PZC Dordrecht.”

“Ik word gehoord om wie ik ben en voel me als een collega behandeld. Dat kenmerkt de cultuur van PZC Dordrecht.”

Zijn achtergrond als badmintontrainer komt hem goed van pas in zijn vrijwilligerswerk. “Ik geef les aan jeugd en senioren, van 8 tot 88 jaar zeg maar. Qua sociale vaardigheden zit het wel goed, ik maak makkelijk contact met mensen van allerlei pluimage.” Mike ondersteunt de gastvrouwen die het eten en drinken verzorgen en een aantal keren per week een verse maaltijd koken. Daarnaast is hij er vooral om de bewoners een leuke dag te bezorgen. Mike: “Ik vind het belangrijk dat er veel aandacht is voor kwaliteit van leven. Stel je voor dat je je hele leven zelfstandig bent geweest en ineens naar een verpleeghuis moet. Dan hoop je dat mensen goed voor je zijn en je niet in de steek laten.”

Zijn ouders waren allebei hartpatiënt en Mike zelf ook. Dat is best confronterend af en toe. “Ik leef met het moment en ben niet angstig, maar soms denk ik wel: wat is mijn voorland?” Op de vraag of dat ook meespeelt in de keuze om vrijwilligerswerk te doen in de zorg, zegt hij lachend: “ik vertrouw erop dat wie goed doet, goed ontmoet.” Vrijwilligerswerk bij PZC Dordrecht kan hij iedereen aanraden. “Maar je moet het wel echt zelf willen”, zegt Mike erbij. “Aanwezig zijn omdat het moet vanwege je uitkering, dat werkt niet. Als je intrinsiek gemotiveerd bent, dan doe je het met liefde. En dat verdienen deze mensen ook.”

“Als je intrinsiek gemotiveerd bent, dan doe je het met liefde. En dat verdienen deze mensen ook.”

Het zijn de kleine geluksmomenten die zorgen dat Mike met plezier zijn werk doet. Een bewoner die net als hij een Indische achtergrond heeft, waarmee hij dan even Indonesisch spreekt. Met een bewoner die gek is op aardbeien naar de winkels gaan om ze te kopen en haar te zien genieten van de aardbeien. Al die kleine ontmoetingen tellen op tot een waardevolle invulling van zijn dag. Mike: “Ik ben dankbaar dat ik dit mag doen. Ik had ook dood kunnen zijn. Doordat dit mij is overkomen, kan ik nu echt iets voor anderen betekenen. Het geeft me veel voldoening en plezier.”